برو بباغ و به گل‌ها سلام ما برسان

برو بباغ و به گل‌ها سلام ما برسان 

به نسترن ! به شقایق پیام ما برسان 

به سروها،‌ به سمن‌ها، به یاس‌های سپید 

  درود و تهنیت و احترام ما برسان 

به ضیمران که زندچنگ در سلاسل بید 

اطاعت و ادب و التزام ما برسان 

به هرکجا شنوا گوش التفاتی بود 

به وجه خیر و سلامت کلام ما برسان 

به خوشه‌های اقاقی، ‌به شاخه‌های تمشک 

به اعتبار سخن،‌اهتمام ما برسان 

بگو به دختر باران برقص بر در و دشت 

نمی به کام «بهار صیام» ما برسان 

بگو به ابر محبت، طراوش شعفی 

از آن سحاب مودت به کام ما برسان 

ببار بر سر باغ و گشای «ستر ربیع » 

  به حد لذت درکش مقام ما برسان 

زلال آب روان را بچشمه سار بگو 

  نمی ز کوثر عرفان به جام ما برسان 

بخوان بگوش جلودار تا رود به وفاق 

  به سالک سفر «دل» زمام ما برسان 

اسیر سلطه خاریم و شب، خدای طرب 

به صبح سلطنت «گل» دوام ما برسان 

بیا و تشنگی ما «خمار مردم» را !  

  به گوش «ساقی غایب» امام ما برسان 

ببین که «خون شقایق» گرفته دامن دشت  

  به «نور دیده نرگس» سلام ما برسان